تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم

                                                  باغبان از پی من تند دوید
                                                  سیب را دست تو دید
                                                  سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
وتو رفتی هنوز
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان
می دهد آزارم
                                                  و من اندیشه کنان 
                                                  غرق این پندارم 

                                  که چرا خانه کوچک ما سیب نداشت؟